تشکر از بابایی

اون روزایی رو که تنها میگذروندی ومامان برای سلامتی من مجبور بود ازت دور باشه.

اون روزی رو که پشت در اتاق زایمان یواشکی اشک میریختی و از خدا سلامتی من و مامان رو آرزو میکردی.

اون شبایی رو که من گریه میکردم،اما تو با حوصله پامیشدی و به مامان در نگهداری من کمک میکردی.

اون نیمه شب هایی که با وجود خستگی زیاد حاضر میشدی تا بهمراه مامان من رو به دکتر ببری.

و این روزها ، وقتی از سرکار بر میگردی به سراغ من میای و برای شادی من هم که شده با وجود خستگی چند دقیقه ای رو با من بازی میکنی و لبخند رو روی لبهای من می نشونی.

همه و همه نشون از  بزرگی و مهربونی تو هست. 

آره

تو به من نشون دادي كه فرشته ها هم مي تونند"مرد" باشند. 

هميشه به وجودت افتخار مي كنم و از خدا مي خوام سايه ي پرمهرت ساليان ِ سال،بالاي سر ِ من و ماماني باشه